You’ve been KIST : Santiago
Vandaag ben ik, Yvon, op pad gegaan om Santiago van Pauline Oudijk in het zonnetje te zetten met een lekker kistje appels, gesponsord door Bots huisdiervoeders. Hieronder het hele verhaal van de belevenissen van Pauline en Santiago.
Maandag 14 januari is een dag die Pauline nog lang zal heugen. ’s Middags ging ze met de trailer op pad naar Jeanette toe. Ze had dit keer Santiago meegenomen, zodat Jeanette hem kon rijden en Pauline onder tussen Dallas kon rijden die daar op dat moment staat. Annemieke had het druk die dag, dus dat was wel een mooie oplossing. Het was wel koud en het vroor, maar ze konden daar nog goed rijden. De paarden waren gereden en ze ging weer terug naar huis, zo rond een uurtje of 5. De wegen waren goed te doen (dacht Pauline, anders was ze ook nooit op pad gegaan) totdat ze op de N212 de brug bij Kockengen wilde oprijden. Ze voelde de auto achter weg slippen en probeer de auto recht te houden. Op dat moment gaat het mis en de trailer begint, inclusief Santiago, te slingeren. De trailer komt in de berm terecht en wordt vervolgens door de vangrail een soort van opgetild. De trailer raakt nog een boom en wordt daardoor van de auto afgeslagen en ze komt met de auto andersom op de andere weghelft terecht.
De auto staat stil en ze springt uit de auto en dan denkt: “ *piep* waar is de trailer?”. Dan kijkt ze en ziet ze de trailer op zijn kant/kop aan de andere kant van de vangrail in het talud liggen. Ze rent meteen naar Santiago toe en ziet dat hij nog in de trailer ligt. De gehele bovenkant van de trailer was er vanaf geslagen, waardoor ze vanaf de bovenkant de trailer in kon kijken. Pauline rende terug naar de auto om haar mobiel te halen. Inmiddels kwam er gelukkig al iemand naar Pauline toe, om te vragen wat hij kon doen. Het enige wat ze kon bedenken was het bellen van de politie en de brandweer i.v.m. Santiago. Pauline ging gauw weer terug naar Santiago om die rustig te houden in de trailer. Ondertussen haar ouders en zwager gebeld of ze naar haar toe wilden komen. Santiago lag op het tussenschot en begon in beweging te komen. Aangezien zij Santiago nooit vast zetten en altijd het touwtje over zijn nek gooien, had ze meteen een touwtje bij de hand. Hij begon te bewegen en kwam eigenlijk redelijk makkelijk (via de bovenkant dus) de trailer uit “rollen”. Daar staat ze dan met haar paard in het donker, in de berm langs de provinciale weg en alles staat vast.
Terwijl ze met Santiago in de berm staat, komende de eerste mensen aanlopen; de politie, paps, zwager etc etc en het besef begint langzaam te komen. Als paardenmens is een ongeluk met je trailer en paard toch wel je ergste nachtmerrie en die was bij Pauline (gedeeltelijk) wel uitgekomen. Gelukkig niet helemaal, want Santiago kwam er op wat schrammen en bulten na, ongeschonden er van af.
Dan is het zaak om een trailer te regelen en alles af te handelen. Gelukkig heeft haar vader en Henk alles met de politie afgehandeld en Pauline heeft een trailer kunnen regelen bij Jeannette en Mayko. Henk heeft met hun eigen auto (want die had geen krasje) de trailer opgehaald en ze konden Santiago weer opladen. Ze dachten nog even, dat wordt een heel gedoe. Als Pauline Santiago was zou ze voor geen goud meer in zo’n ding stappen, maar Santiago niet hoor. Zo lief als hij is stapte hij zo weer de trailer in om lekker naar huis gebracht te worden.
Enfin, een heel avontuur. Niet voor herhaling vatbaar, maar gelukkig zijn ze er heel goed vanaf gekomen. Ze wil ook iedereen bedanken die zijn/haar hulp heeft aangeboden die dag en de dagen daarna!
En dus daarom een lekker kistje appels voor zo’n bikkel van een onverschrokken paard.